Weekje naar Bali

G'day everyone!

Daar ben ik weer maar nu dan wat sneller dan de vorige keer. Zoals ik in mijn vorig reisverslag beschreef, vertel ik hier wat over mijn vakantie naar Bali.

Op 12 september vloog het gezin en ik van Perth naar Bali. Ons vliegtuig vertrok om 16.50 uur, dus ik had mooi nog even tijd om de laatste spullen in te pakken etc. De vlucht met Air Asia duurde een kleine 3.5 uur. Dit was voor mij niet lang aangezien ik ruim 13 uur gewend ben. We hadden een prima vlucht, behalve dan dat we tussen een aantal Aziaten zaten die het blijkbaar nodig vonden om continu scheten te laten welke enorm stonken!! Dit schijnt net als boeren laten, heel normaal te zijn in hun cultuur. Eenmaal bij de pier aangekomen, wisten we niet hoe snel we uit die stink lucht moesten komen. Het duurde erg lang voordat de kofferbak eenmaal ging draaien met de eerste koffers erop. Nadat we alle bagage hadden liepen we naar de uitgang waar we in een euforie van mensenmassa kwamen. Het leek wel alsof we posters waren en elke reiziger zijn eigen fans had. Er stonden allemaal taxichauffeurs met naambordjes van reizigers te wachten. Zo ook voor ons. De taxichauffeur nam ons mee naar een parkeergarage waar we moesten wachten. Toen we buiten kwamen leek het net alsof we een hittevlaag in onze gezichten geduwd kregen, zo heet was het. Onderweg kwamen we allemaal mannetjes tegen die onze karretjes met bagage wilde duwen en daar geld voor wilden hebben, ja daaahaaggg. Die 5 meter kan ik zelf ook wel lopen. Vervolgens kwam onze taxichauffeur van het hotel aan met een busje. Hij bracht ons naar het luxueuze hotel: Dynasty Resort. Dit hotel ligt aan een drukke straat in de plaatst Kuta. Eenmaal aangekomen bij het hotel keek iedereen zijn/haar ogen uit zo mooi was het. Na het inchecken liepen we naar onze kamers waar onze bagage reeds stond te wachten op ons. We hadden twee kamers met een tussendeur, oftewel een connecting room. De airco ging meteen op 20 graden brrrr koud. Het gezin houdt van de airco en daar had ik gelukkig al rekening mee gehouden m.b.t. een pyjama. Gelukkig hadden we dikke dekens dus ik had het wel lekker warm 's nachts.

13-9-2015
Na een goede nacht te hebben gehad werden we op onze gemakje wakker en gingen we naar de ontbijtzaal. Het was een lopend buffet dus we konden lekker pakken wat we wilden. Ik at 's ochtends eigenlijk best veel waardoor ik 's middags geen honger had. Na het ontbijt hadden we geld gewisseld, een tour naar Turtle Island geboekt en vervolgens hadden we lekker bij het zwembad gelegen de rest van de middag. Australiers houden er niet van om te liggen zonnen (vanwege huidkanker) en zitten dan ook in de schaduw. Ik heb toen met de kinderen bij het kinderzwembad gespeeld en zijn dan ook tig keer van de glijbaan geweest. Het zwembad voor de volwassenen was overal 1.90 meter en er was een poolbar ingebouwd met jawel stoelen in het water! Drie keer raden waar ik te vinden was:) Elke dag was het daar twee keer happy hour: van 12.00-13.00 uur en van 16.00-17.00 uur. 's Avonds hadden we bij een Italiaan gegeten. Gelukkig hadden ze ook wat anders dan pizza en pasta, aangezien ik dat al vaak genoeg eet. Ik had verse tonijn met groenten en garlic bread met een verse papaya juice. Het ritme hadden we vanuit Perth meegenomen en gingen rond 20.30 uur slapen.

14-9-2015
Vandaag zijn we met zijn vijven naar Turtle Island geweest. Nou ik kan jullie vertellen dat het de naam 'eiland' niet waard is. We werden met een busje naar Sanur gebracht waar allemaal watersporten waren. Vanuit daar gingen we met een bottomglassboat naar het reservaat gebracht. Hier worden schildpadden naartoe gebracht ter bescherming. Ze waren er in verschillende kleuren en maten. Baby schildpadden zijn dus helemaal zwart, echt schattig om te zien. We hadden toen allemaal een schildpad vastgehouden en natuurlijk moesten we even poseren voor de foto. In het reservaat waren nog meer dieren te vinden waaronder een slang, een leguaan, een klein aapje, een vleermuis en een roofvogel. Uiteraard kon je ze vasthouden en met ze op de foto. Na afloop moesten we op de boot wachten en gingen de moeder en kids met hun voeten in een bak water met visjes erin. Ik was toen nog wat foto's gaan maken van de reuze schildpadden. Eenmaal terug in het hotel had ik niet veel meer gedaan behalve bij het zwembad gelegen en cocktails gedronken. 's avonds hadden de moeder van het gezin en ik een rijsttafel gegeten. Ohh mummie dit was super lekker. Eindelijk eens wat anders dan normaal gesproken.

15-9-2015
Vandaag werd ik door een taxichauffeur en gids opgehaald en ben ik naar Monkey Forest geweest. Verder bracht de gids me naar een local house. De huizen daar zijn allemaal op dezelfde manier opgebouwd. De huizen bestaan uit een stuk grond met verschillende gebouwen erop. Dit zijn dan een tempel, de slaapkamer, de keuken en een plek waar men bijeenkomt. Verder had ik een traditionele dans gezien. Ik vond het maar niks en ben toen eerder weggegaan. Verder zijn we naar een batik fabriek en shop geweest en had ik een prachtig mooie waterval met een regenboog gezien. We hadden ergens geluncht waar ik een local dish had gegeten. Dit restaurant keek uit over horizontale rijstvelden. Verder heeft de gids me naar een plek gebracht waar je de duurste koffie ter wereld kon drinken. Natuurlijk moest ik dit proberen. De koffie wordt van de poep van de Luwak gemaakt. Dit beestje mocht ik ook even vasthouden. Toen ik na de rondleiding in de tuin aankwam bij een tafel met banken stond er een proeverij van verschillende koffie's/thee/chocolademelk al voor me klaar. Ik kon ervoor kiezen om de Luwak koffie te drinken, dit kostte me dan nog eens 5 US dollar extra en werd uiteraard vers gezet. Eenmaal teruggekomen in de hotelkamer, had ik met de ouders van het gezin een wijntje gedronken. De ouders waren toen met Australische vrienden (die die dag waren aangekomen) uit eten geweest. Ik ben toen met de kinderen in de hotelkamer gebleven en had voor het eerst in mijn leven roomservice besteld: chicken masala:)

16-9-2015
Vandaag was ik met het gezin en hun vrienden naar waterbompark geweest. Er was voor ieder wat wils. De ouders en hun vrienden hadden een cobana geboekt. Dit is een privé plek met kussens en een dak zodat je in de schaduw zit. We zaten bij een zwembad met glijbanen voor kinderen, zodat de ouders hun kids in de gaten konden houden. Er waren ook van die glijbanen dat je in een band kan zitten met zijn vieren en dan door een donkere tunnel gaat en glijbanen waar je alleen in moet. Maar je had ook de meest gruwelijke glijbanen ever! Om daar te komen had je al heel wat calorieën verbrand. De eerste keer durfde ik niet zo ver omhoog vanwege mijn hoogtevrees. Uiteindelijk was het me toch gelukt:D Daar aangekomen klom je een cabine in van de glijbaan met een doorzichtige vloer. Toen de deur werd gesloten werd er afgeteld en op 1 ging de bodem weg en dat ging je... zoeffffff. De adrenaline schoot door mijn lichaam. Woow wat was dat gaaf zeg! De keren daarna probeerden we natuurlijk onze snelheid te verhogen door verschillende trucs die de locals ons geleerd hadden. 's Avonds was ik met de vader van het gezin wat gaan eten en de moeder bleef bij de kids en hadden weer roomservice besteld. De kinderen hadden deze vakantie alleen maar margharita pizza, spaghetti en chicken nuggets gegeten. Anyway, ik had kreeft met rijst gegeten (een local dish). Op de terugweg naar het hotel stopten we even bij een Indiaas restaurant bij het hotel op de hoek om een sizzeling brownie te eten als dessert. Op een bord lag brownie en een bolletje vanilla ijs. Bij de tafel werd er ter plekke warme chocolade saus overheen gegoten. Ohhh wat was dit lekker! @An10: maar die van jou blijft toch wel het lekkerst!

17-9-2015
Na in early ontbijt was ik weer de hort op gegaan met met taxichauffeur die mij rond reed. Ik had de beroemde rijstvelden gezien die als een grote trap eruit zien. Verder heb ik de vulkaan gezien van ver weg en de Goa Gajah tempel. Eenmaal bij deze tempel aangekomen begon ik met mijn foto sessie. Er waren voornamelijk locals te bekennen van Java. Op een gegeven moment kwam er een meisje naar me toe en vroeg me iets in gebrekkig Engels. Ik dacht dat ze vroeg of ik een foto van haar en haar vriendengroep wilde maken. Nadat ik 'ja' zei kwam de hele groep ineens om me heen staan en werden er foto's gemaakt. Ik probeerde een gesprek met de groep aan te gaan, maar ze spraken gebrekkig Engels. Wat ik begreep was dat ze met de klas op studiereis waren naar Bali. Na ons gesprek beëindigd te hebben liep ik verder rond. Op een gegeven moment werd ik weer aangesproken door locals. Ook deze groep wilde met mij op de foto. Dit was toch wel een apart gevoel moet ik zeggen aangezien ik niet blond ben. Nu snap ik hoe blondines zich in Italië voelen:P Even later zag ik een krab lopen en wees een paar toeristen met hun gids hierop. De toeristen liepen op een gegeven moment verder om foto's te maken en de gids bleef achter om een praatje met me te maken. Ik moet zeggen dat ik het gevoel had dat ik wederom in het backpackerswereldje zat. Ik moet toegeven dat ik dit wereldje wel miste op dat moment. Daar liep ik dan als toerist met mijn rugtas, camera en telefoon aan een selfie gekoppeld. Eenmaal weer teruggekeerd in het luxueuze hotel dronken de ouders van het gezin en ik nog een wijntje op ons balkon en daarna vertrokken we met hun vrienden richting het Indiaas restaurant op de hoek. Beide ouders hadden een oppasser vanuit het hotel geregeld voor hun kinderen. Indiaas eten is echt mijn lievelingseten geworden. Het was echt verrukkelijk.

18-9-2015
Na het ontbijt ging ik wederom alleen met een taxichauffeur de hort op. Hoe gaat regelen van een taxi hier eigenlijk in mijn werk? Nou heel simpel. Je spreekt een taxichauffeur aan en vertelt hem wat je wilt zien. Daarna spreek je een prijs af en vervolgens rijdt hij je de hele dag rond. Wanneer hij je bij je accommodatie heeft afgezet betaald je hem het afgesproken bedrag. Meestal komt dit bedrag uit rond de 50 Australische dollar. Helaas was ik alleen en kon ik de prijs niet splitten, maar anders is het wel goedkoop. Anyway, vandaag had ik twee tempels gezien. Tanah lot is de eerste en van de tweede ben ik de naam kwijt. Voor het diner hadden de ouders wederom een nanny ingehuurd voor hun kinderen en uiteraard ook weer roomservice voor hen. De ouders, hun vrienden en ik hadden toen bij Jamie Oliver gegeten (een Italiaans restaurant). Na het avondeten gingen die vrienden met de taxi naar het hotel en de ouders en ik liepen via het strand terug naar het hotel. Een wandeling van tien minuten was wel erg prettig met onze volle buiken.

19-9-2015
Dit was de laatste dag in Bali. Voor in de ochtend had ik een activiteit geboekt om met dolfijnen te zwemmen (dacht ik). De taxichauffeur had mij namelijk verteld dat je echt met ze kon zwemmen i.p.v. alleen maar aanraken en knuffelen. Ik wilde altijd al eens met dolfijnen zwemmen, dus hij had een plek voor mij gereserveerd. Eenmaal daar aangekomen vroeg ik eerst of je met de dolfijnen kon zwemmen aangezien ik het niet vertrouwde. Een vrouw die daar werkte vroeg of ik had gereserveerd. Deze vraag ontweek ik en zij antwoordde dat je niet met ze kan zwemmen. Vervolgens bedankte ik haar vriendelijk en liep terug naar de taxi. Ik vond het namelijk veel te duur en wilde echt met ze zwemmen en niet alleen maar aanraken. Achteraf had ik dit in het hotel kunnen navragen. Aldoende leert men zeggen ze dan wel. De taxichauffeur bracht me naar dezelfde plek met de watersporten. Daarna had ik een activiteit geboekt om te gaan snorkelen. Je kon ook met een metalen ding over je hoofd gaan snorkelen, echter dit kostte natuurlijk meer. Achteraf blij dat ik dit niet had gedaan. Toen ik eenmaal het water in was kwam ik amper vooruit (zelfs met flippers aan). De stroming was te sterk en dus bleef ik bij de boot. Het koraal en de vissen waren niet spectaculair vond ik. Ik kreeg een zakje met brood die ik aan de vissen kon voeren. Ze aten niet uit je hand. Na een paar minuten in het water doorgebracht te hebben, begon de huid van mijn hele lichaam ineens te jeuken. Ik ging dan ook meteen het water uit en probeerde die lui met handen en voeten werk duidelijk te maken wat er aan de hand was. Twee mannen pakte er iets erbij en begonnen mij huid schoon te maken met een watje. Daarna smeerden ze met een ander watje pure alcohol over mijn lichaam. Pfff dit prikte en mijn lichaam bleef maar jeuken. Nadat de jeuk wat minder werd moest ik in de zon gaan zitten en kreeg ik een pakje water. Ik probeerde met handen en voeten werk te vragen of dat andere toeristen en of dat zij hier last van hadden, aangezien ze elke dag in het water te vinden zijn. Ik begreep uit hun verhaal dat ze hier ook last van hebben maar het al gewend zijn. Ze vertelden dat er plankton in het water zit. De vader van het gezin had me hier al voor gewaarschuwd, maar ik wilde niet meteen weer terug gaan naar het hotel. Dit loze taxiritje vond ik anders zonde van mijn geld. Blijkbaar zitten er dus hele kleine visjes of kwalletjes in het water die met honderden, zo niet duizenden in je huid bijten. Dit probleem schijnt bekend te zijn in Bali en daarom zie je nauwelijks mensen in de zee zwemmen. Nadat ik weer terug kwam op het strand had ik nog even een kwartiertje in de zon gezeten. De jeuk trok gelukkig langzamerhand weg. Bij terugkomst in het hotel had ik een douch genomen en daarna was de jeuk zo goed als weg. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Nadat ik even op mijn balkon had gerelaxt, ging ik nog even shoppen. In totaal had ik drie nieuwe shirtjes gescoord vakantie. Twee van deze shirtjes heb ik aan mijn oppaskindje gegeven, omdat ze waren gekrompen in de wasmachine. Tegen de avond liepen we naar het terras van een ander hotel. Daar had je prachtig mooi uitzicht over de zee. We hadden daar de zonsondergang bekeken en vervolgens kwam ons avondeten. Ik had egg noodles met gewokte groenten en een gebakken eitje. Toen we weg wilden gaan kregen we als kers op de taart nog een vuurwerkshow te zien. Dit was trouwens de tweede die we deze vakantie hadden gezien.

20-9-2015
Mijn wekker ging om 4 uur 's nachts, aangezien ons vliegtuig van Air Asia om 7 uur zou vertrekken. Vanuit het hotel kregen we een ontbijtpakketje mee. Daar zaten verschillende cakejes in, 2 eieren, een flesje water, een paar mini banaantjes en nog wat anders dingen. Dit moesten we voor de douane opeten. De vlucht was goed en gelukkig werden er minder scheten gelaten dan op de heenweg. De landing was erg pittig, omdat het aardig waaide buiten. Nadat we onze bagage hadden reden we met een London taxi terug naar huis. Even maakten we ons zorgen of dat al onze bagage in de taxi zou passen. Maar die taxi's zijn echt groot van binnen. Helaas was de vakantie over en begon het normale leven weer voor ons.

Een paar weetjes over Bali:
- Het bijzondere in Bali is het verkeer. Alles rijdt daar door elkaar heen en lijkt maar wat te doen. Er zijn ontelbaar scooters en komen vanuit alle hoeken en gaten. Dit verkeer is overigens niet alleen in Bali te vinden maar is een bekend dingetje in Azië. Om een scooter te huren moet je een internationaal rijbewijs hebben. Degene vanuit Nederland is hier niet geldig. Je moet dan ook een lokale aanschaffen. De politie controleert hier erg op, aangezien veel toeristen dit niet doen. Er staat een hoge boete op, op het rijden zonder internationaal rijbewijs.
- Er geldt geen maximum limit op de wegen. Echter, je kan hier niet harder dan 80 km. per uur rijden vanwege het drukke verkeer. Overal waar je komt is het druk. Door de verkeerslichten ontstaan er files.
- De taxichauffeurs spreken over het algemeen wel wat Engels. Dit hebben ze niet op school geleerd, maar van de toeristen door de jaren heen.
- Ik heb wel vaker gehoord dat je Bali in 1 week kan zien. Ik ben het hier echter niet mee eens. Het eiland is dusdanig groot dat je wel wat langer de tijd moet hebben. Een mooi uitgangspunt is het plaatsje Ubud. Vanuit hier kun je gemakkelijker ergens komen. Een andere tip is om door Bali te trekken en dus niet op 1 plek te blijven met je accommodatie.
- Afdingen. Dit is iets wat je zeker moet doen in Bali. Niet alleen bij winkels, maar ook voor je taxirit.
- De mensen zijn er vriendelijk. Ik heb gehoord dat taxichauffeurs wel eens toeristen meenemen naar hun huis voor het avondeten.
- Taxichauffeurs maken lange dagen en hebben misschien 1 of 2 dagen per 2 weken vrij.
- Balinezen werken met een kalender. Er zijn bepaalde dagen wanneer het beste is om te trouwen, etc.
- Money transfer. Wanneer je dit op straat doet en niet in een soort GWK winkel, tel het geld dan ZELF en laat dit niet door de lokale bevolking doen. Toen de ouders van het gezin geld gingen wisselen deden zij dit bij zo'n straattentje. We waren moe van de vlucht die ochtend. Hierdoor waren ze niet oplettend en werden ze opgelicht met $30 AUS. De moeder van het gezin is zelfs accountant en merkte het niet op. Achteraf had ze het geld zelf moeten tellen i.p.v. dat door de Balinezen te laten doen. Ze kunnen het geld namelijk super snel tellen. Tel dus het geld zelf en leg het getelde geld aan jouw kant en laat dit niet aanraken door de Balinezen.